ميسوفونيا اختلالي است که در آن افراد نسبت به صداهاي معمولي مانند جويدن غذا و يا حتي نفس کشيدن، حساسيت شديد دارند و گاهي دچار خشم و نفرت ميشوند. برخي از صداها مثل صداي بلند گير اتومبيل به طور معمول آزاردهنده هستند، اما مبتلايان به اختلال ميسوفونيا به هر نوع صدايي حساسيت دارند.
واکنشهاي احساسي و جسمي به صداهاي معمولي، امکان دارد به احساس ترس،
مبتلايان به ميسوفونيا به علت واکنشهاي قوي و تندي که دارند گاهي اوقات قادر به داشتن يک زندگي طبيعي نيستند. و اين در حالي است که ميسوفونيا يک اختلال بهداشتي در نظر گرفته شده و گزينههاي درماني آن هنوز محدود هستند.
متأسفانه هيچ درمان و يا داروي خاصي براي اين اختلال کشف نشده. تقليد صداهاي توهينآميز يکي از پاسخهاي ناخودآگاه بوده که بعضي از افراد در مواقع تحريک توسط صداها، انجام ميدهند. اين تقليد، امکان دارد شرايط ناراحت کنندهاي را ايجاد کند.
نکتههايي براي مديريت حساسيت صدا:
کليديترين ويژگي اين اختلال، واکنشهاي شديد مانند خشم يا نفرت، نسبت به افراد عامل صدا ميباشد. برخي از صداهاي موجود در محيط اطراف، براي برخي افراد فقط آزاردهنده هستند، در حالي که در افرادي ديگر موجب خشم، نفرت و برانگيختگي ميشوند.
اين اختلال در هر سني از مردان و ن ممکن است اتفاق بيفتد، هر چند که اغلب نشانههاي آن در اواخر دوران کودکي يا در اوايل نوجواني بروز ميکنند. نشانهي اوليهي آن در بيشتر موارد از يک صداي خاص آغاز و به تدريج صداهاي تحريککنندهي ديگري نيز به آن اضافه ميشود.
مبتلايان به اختلال ميسوفونيا به تدريج از واکنشهاي بيش از حد خود نسبت به صداها آگاه ميشوند و شدت احساسات آنها به حدي ميرسد که کنترل خود را از دست خواهند داد.
همانطور که گفته شد اين افراد به صداها، حتي تلفن همراه حساسيت داشته و بيشتر از ديگران مستعد دچار شدن به علائم افسردگي، اضطراب و عصبانيت ميباشند.
طبق مطالعات صورتگرفته، مبتلايان به بيماري ميسوفونيا علاوه بر واکنشهاي عاطفي، اغلب تجربهي برخي از واکنشهاي فيزيکي را نيز دارند، اين واکنشها عبارتند از:
برخي صداها بيشتر موجب برانگيختگي اين افراد ميشوند. موارد نامبرده شده در زير، توسط محققان رايجترين عوامل ميسوفونيا شناسايي شدهاند:
از آنجايي که معمولاً کودکان مبتلا به
ميسوفونيا به عنوان يک بيماري مزمن و اختلال اوليه درنظر گرفته ميشود، بدين معني که پيشرفت آن در ارتباط با شرايط ديگر نيست.
شباهت بسياري بين ميسوفونيا و وزوز گوش وجود دارد، در نتيجه برخي از محققان بر اين باورند که اين اختلال با اتصال فوقاني بين سيستمهاي شنوايي و مغز در ارتباط ميباشد.
با استفاده از تصويربرداري MRI، مطالعهاي در جهت تجزيه و تحليل مغز افراد مبتلا به اختلال ميسوفونيا صورت گرفته و بر اساس آن تشخيص داده شد که برخي صداها ميتوانند بخشي از مغز را که مسئول پردازش احساسات است تحت تاثير خود قرار دهند.
سلولهاي عصبي افراد مبتلا به ميسوفونيا، در بخشهاي خاصي از مغز myelination بالاتري نسبت به افراد متوسط ??دارد و اين امر قادر است سطح بالاتري از اتصال آنها را افزايش دهد.
DSM-5 منبع اصلي براي تشخيص اختلالات رواني در ايالات متحده ميباشد و از بين نرفته است. اين از لحاظ فني، بدان معنا است که فرد، خود توانايي تشخيص اين بيماري را ندارد.
با اين حال، شبکه بينالمللي ميسوفونيا، شبکه ارائهدهنده خود با طيف وسيعي از متخصصان، از جمله
مبتلايان به ميسوفونيا اکثراً کمتر تمايل به حضور در اجتماع را دارند. زيرا اين کار مسبب مشکلاتي در آنها ميشود. اطرافيان آنها در اکثر مواقع تلفن همراه را از آنها پنهان کرده و به هنگام استفاده آن را بيصدا ميکنند، بنابراين ااين بيماران بيشتر به ملاحظه و پشتيباني افراد نزديک خود نيازمندند، نزديکان هميشه نقش بسيار مهمي را در بهبود فرد دارند از آنها انتظار ميرود اين مسئله را درک کنند که پيش آمدن چنين شرايطي امکان دارد براي هر کسي شدني است و عمدي در کار نيست.
سازمان بينالمللي ميسوفونيا Misophonia International به دنبال ارائه اطلاعات مفيد در اين زمينه و براي کساني که درگير اين شرايط هستند، ميباشد. اين سازمان در حال برنامهريزي براي انجام آزمايشات گوناگوني بوده تا روشهاي درماني بهتري براي اين اختلال کشف شود. مسلماً در آينده از نتايج آزمايشات بر روي اين اختلال بيشتر ميشنويم.